Niebo nad nami
Piekło pod nami
A my między tymi
Dwoma światami
Trwamy w miłości
Trwamy w czułości
Trwamy w ufności
W bezkresnej radości
Słońce kocha dzień
Księżyc kocha noc
Chmurki kochają niebo
Gwiazdki spadają z niego
Zmrok kończy dzień
Noc zaczyna sen
Więc pora już spać
By rano móc wstać
I na nowo znów na świecie,
Kochać i trwać, po prostu być,
I zawsze w miłości żyć.
I tak kolejny kończy się dzień,
Wieczór słońce tuli w sen,
Więc gwiazdki już wstają,
I mrugać zaczynają.
I Pan Księżyc zaspane, senne,
Nieśmiało oczy przeciera,
I wszystkich nas,
Do snu zabiera.
9 grudnia 2005 r.